Slaap kindje slaap…..

Lekker slapen en uitgerust weer wakker worden….. Geen idee wat dat is. Ik kan het me niet eens voorstellen. Als ik van iemand hoor dat ie 8 uur aan één stuk heeft geslapen en lekker fit wakker werd, dan benijd ik diegene daar stiekem best een beetje om. Want ik heb dat echt nóóit.

Als kind sliep ik al slecht. Ik was een avondmens, niet mijn bed in te krijgen. En niet alleen in het weekend. Toch had ik toen genoeg aan de, relatief, weinige uren slaap die ik kreeg. Maar aan één stuk doorslapen was er toen ook al niet bij. Ik werd, en word, elke nacht minstens 4 keer wakker. Meestal zelfs vaker. En soms slaap ik direct weer in, maar vaker lig ik dan echt wel een poosje wakker. Zo irritant !

Vandaag ben ik voor mijn slaapproblemen bij de neuroloog geweest. Ik heb twee weken een slaapdagboek bijgehouden en moest een vragenlijst invullen. Al snel gaf hij aan dat het niet normaal doorslapen waarschijnlijk te wijten is aan mijn fibromyalgie. Ja eh, dat had ik zelf al bedacht. Om eventuele andere oorzaken uit te sluiten, word ik binnenkort opgeroepen voor een slaaponderzoek. Het zal mij benieuwen wat daar dan uit komt…..

Dat slaapdagboek was trouwens best confronterend. Er is niet één nacht waarin ik niet een paar keer wakker word. Er is niet één dag waarop ik uitgerust wakker word, of me gedurende de dag niet vermoeid voel. Dat wist ik natuurlijk wel, maar als het zo op papier staat, komt het toch anders binnen. Natuurlijk heb ik al van alles geprobeerd om normaal te kunnen slapen. Maar tot nu toe helpt niets écht. Beetje jammer.

Het gekke is dat ik aan de andere kant het gevoel heb overal zo maar in slaap te kunnen vallen. Vooral als ik een film of serie zit te kijken, of even niets zit te doen met een kopje thee. Zo raar. En dan die dromen….. Ik droom altijd. En ik droom de gekste dingen. Dat is dan ook het enige wat ik er over kan zeggen, want ik ben ze meteen na het ontwaken vergeten. Het enige wat ik weet is het gevoel van verbazing dat ik zoiets idioots heb gedroomd. Maar wát, dát weet ik dan weer niet…..

Laten we hopen dat het onderzoek iets gaat opleveren. Natuurlijk zijn er slaappillen, maar daar begin ik niet aan. Ik slik al genoeg medicijnen, het is wel goed zo. Geen idee wat er mogelijk dan aan te doen is, maar ik hoop dat de medische stand daar iets op weet te verzinnen. En áls we dat hebben gevonden, dan kom ik voorlopig m’n bed niet meer uit. Dan ga ik een paar weken bij-slapen. Oh, wat zou dát lekker zijn….. *alvast slaap kindje slaap voor zichzelf zingt*